Hoe een familie groeide in en met CoderDojo: Het verhaal van Bryan, Yvonne en Eddy

Van Ninja tot Lead Coach: Bryan's Reis

“Hij voelde zich daar thuis, zelfs als hij op school crisissen had, bij CoderDojo gebeurde dat niet.”

vertelt de mama van Bryan

De positieve impact was enorm: Bryan kon zich beter uiten, voelde zich sterker en ontwikkelde leiderschap. Zo sterk zelfs dat hij op zijn zeventiende zijn eigen dojo oprichtte.

---

Ouders Worden Vrijwilligers: Een Familie-Engagement

De betrokkenheid van Bryan’s ouders, Yvonne en Eddy, begon uit zorg en steun voor hun zoon. Ze gingen met hem mee naar de sessies in Gent, en begonnen langzaam ook zelf mee te helpen. Yvonne herinnert zich hoe een van de coaches, Dieter, haar vroeg om hier en daar te helpen. “Zo ben ik er een beetje ingerold,” zegt ze. Toen Bryan zijn eigen dojo opstartte in Sint-Pieters-leeuw, besloot Yvonne om haar ander vrijwilligerswerk stop te zetten en zich volledig voor CoderDojo in te zetten.

Ook Eddy werd snel actief. Na enkele maanden meehelpen in Halle — een dojo die hen later ook zou helpen bij de opstart in Sint-Pieters-leeuw — stond hij mee aan de wieg van hun eigen dojo. “We zijn een familie-dojo geworden,” vertelt hij trots. Wat begon als een pop-up dojo in de bibliotheek van Sint-Pieters-leeuw groeide al snel uit tot een vast maandelijks aanbod, met steun van de lokale bibliothecaris en hulp van andere vrijwilligers uit Halle.

---

Een Moment om Nooit te Vergeten: De Dojo op Sinterklaasdag

Na jaren ervaring hebben Bryan, Yvonne en Eddy natuurlijk heel wat memorabele momenten verzameld. Eén daarvan springt er voor Yvonne uit: de dag dat een dojo samenviel met Sinterklaas. Ze hadden alles geregeld — Sinterklaas kwam langs, er waren goodiebags, sponsors hadden cadeautjes voorzien — maar de kinderen hadden alleen maar oog voor hun laptops.

“De Sint kwam binnen en de kinderen keken even op. ‘Ah, de Sint’, en boem — ze zaten weer aan hun computer,” lacht Yvonne. Ze moesten de kinderen letterlijk één voor één overtuigen om naar Sinterklaas te gaan. Pas voor een groepsfoto kregen ze iedereen zover. En zodra die klaar was, waren de kinderen meteen weer verdiept in hun codeerprojecten.

CoderDojo als springplank naar zelfvertrouwen, studiekeuzes en hechte vriendschappen

Na een spontane anekdote over het tegenvallende bezoek van de Sint in de dojo, neemt het gesprek een diepere en warmere wending. Het gezin vertelt over hun eerste échte ontmoeting met de CoderDojo-community tijdens de allereerste familiedag, "thank you day". Die dag aan de kust maakte een blijvende indruk, ook al maakten ze toen formeel nog geen deel uit van CoderDojo. De ontvangst was warm, open, hartelijk — een gevoel van welkom dat zelden vanzelfsprekend is, zeker voor ouders van kinderen met een extra uitdaging.

Een van de meest ontroerende momenten was toen Martine, de oprichtster van CoderDojo Belgium, speciaal op zoek ging naar hun zoon Bryan. “Die weet wie onze zoon is,” klonk het, met nog steeds hoorbare verwondering. Waar andere mensen Bryan op dat moment misschien niet helemaal zagen staan, werd hij hier herkend en erkend. Dat kleine gebaar had een grote impact.

Bryan als ninja: trots, groei en een eerste podium

Bryan begon als ninja — deelnemer — bij de dojo in Dilbeek. Zijn allereerste grote moment beleefde hij bij de Coolest Projects, waar hij met een zelfgebouwde arcadekast een prijs wist te winnen. Die overwinning was niet alleen technisch indrukwekkend, maar vormde ook een kantelpunt in zijn sociale ontwikkeling. Bryan was toen nog niet eens coach, maar hij sprak vlot met iedereen: in het Frans, Nederlands én Engels.

Zijn ouders waren erbij, maar hoefden niet in te grijpen. “Ik zat daar gewoon,” zegt zijn vader, “en ik heb gewoon gekeken.” CoderDojo gaf hem de ruimte om te groeien, op zijn tempo, in een veilige omgeving.

Van technische ondersteuning tot levenslessen

De verhalen uit de Gentse dojo illustreren hoe diep het gevoel van gemeenschap zit binnen CoderDojo. Toen Bryan op een dag een technisch probleem had met zijn computer, stonden alle coaches meteen klaar om te helpen.

Iedereen wou mee oplossen. Dat is de familie van CoderDojo. Kan jij het niet, dan kan een ander het wel.

Zegt Eddy

Het is die cultuur van samen leren en elkaar versterken die maakt dat jongeren niet alleen technische vaardigheden opdoen, maar ook zelfvertrouwen, sociale vaardigheden en richting vinden in het leven.

Van dojo naar studiekeuze

Voor Bryan betekende CoderDojo meer dan een hobby: het hielp hem zijn toekomst vorm te geven. Hij koos voor een IT-richting in het hoger onderwijs, met de focus op systeem- en netwerkbeheer. Waarom? Omdat hij programmeren al onder de knie had dankzij zijn ervaring bij CoderDojo. De keuze voor een complementaire richting was dus bewust: hij wilde iets nieuws bijleren, zich verder ontwikkelen.

Zijn ouders bevestigen dat het vrijwilligerswerk bij CoderDojo een directe invloed had op zijn studiekeuze en persoonlijke groei. “”

Hij wist niet wat hij later wou doen, maar vanaf het moment dat hij CoderDojo heeft leren kennen, heeft hij zijn pad gevonden.

Yvonne en Eddy

Vrienden voor het leven

Maar het gaat niet alleen om techniek. Eén van de belangrijkste opbrengsten van deel uitmaken van de CoderDojo-community? De vriendschappen. “Wij hebben mensen leren kennen die we anders nooit zouden tegenkomen,” klinkt het. De connectie met andere vrijwilligers zoals Caroline, ontstaan vanuit gedeelde interesses en samenwerking, evolueerde naar hechte persoonlijke banden.

CoderDojo bleek ook de poort naar andere initiatieven, zoals Fri3d Camp. Door de bestaande vriendschappen die via CoderDojo zijn ontstaan, werd de drempel om aan zo’n kamp deel te nemen lager. Bryan en zijn vader geven er workshops — iets wat vroeger wellicht ondenkbaar leek.

Vrijwilligen? Gewoon eens komen kijken

De familie sluit af met een oproep aan twijfelaars: “Kom proberen. Kom kijken. Kom voelen.” De kracht van de CoderDojo-beleving zit in het ervaren. Elke dojo heeft zijn eigen aanpak, dus als het bij de ene niet klikt, is het de moeite om een andere uit te proberen.

“De keer dat ze binnen zijn, zijn wij meestal zo enthousiast… ze blijven.” En daaruit blijkt nog maar eens de essentie van CoderDojo: een gemeenschap waar talent, passie en vriendschap samenkomen.

Een warme dojo als familie

De kracht van deze dojo ligt niet enkel in de inhoudelijke werking, maar ook in de verbondenheid tussen de vrijwilligers en jongeren. De coaches voelen zich geen buitenstaanders, maar deel van een hechte familie. Jongeren die mee coachen worden als “eigen kinderen” gezien; volwassen vrijwilligers als “broers en zussen”. Die warme sfeer is geen toeval, maar een bewuste keuze die voelbaar is in alles wat er gebeurt. 

Zelfs coaches van andere dojos, zoals Benoît, blijven graag langskomen ondanks hun engagement elders. Die betrokkenheid is wederzijds, want elke coach brengt unieke vaardigheden mee—van Scratch tot Python of Micro:bit—en verrijkt zo het geheel. Die variatie is cruciaal voor een rijke leeromgeving.

Samen beslissen: inspraak van het team

De werking van de dojo is niet top-down georganiseerd. Via teamvergaderingen en teambuildingactiviteiten worden coaches actief betrokken bij beslissingen over de toekomst. Tijdens een recent overleg werd nagedacht over de werking in het komende werkjaar. Er kwamen duidelijke signalen: sommige thema’s, zoals Python en Arduino, vragen een meer gestructureerde aanpak.

Hoewel CoderDojo geen school wil zijn, leeft er bij de coaches het idee om basisreeksen of duidelijke stappenplannen te voorzien voor bepaalde technologieën. Geen klassieke lessenreeksen, maar wél kaders die jongeren helpen groeien zonder de creatieve vrijheid te verliezen die CoderDojo zo uniek maakt.

Uitdaging: jongeren blijven motiveren

Een terugkerende uitdaging is het vasthouden van gevorderde jongeren. Vaak komen ze meerdere keren, groeien door naar een hoger niveau, maar haken dan af omdat ze niet verder geraken. Niet omdat ze het niet aankunnen, maar omdat ze niet voldoende uitgedaagd worden of niet de juiste ondersteuning krijgen.

Het team overweegt om voor deze doelgroep een traject uit te werken dat hen houvast biedt. Denk aan badges of roadmap-modellen die duidelijk maken waar ze naartoe kunnen groeien binnen bijvoorbeeld Python of Arduino. Zo blijven jongeren betrokken en kunnen ze blijven bijleren, ook buiten de beginnersprojecten.

Van deelnemer naar coach

Een ander mooi voorbeeld van duurzame betrokkenheid is Guillaume, een jongere die eerder wat teleurgesteld was afgehaakt, maar nu terugkeert als coach. Die transitie van deelnemer naar begeleider toont de kracht van CoderDojo: jongeren empoweren tot actieve rolmodellen. Tegelijk vormt dat ook een nieuwe uitdaging: hoe kunnen we hen als coaches blijven ondersteunen en hen verder laten groeien? Het team wil op zoek gaan naar manieren om ook voor deze jongeren een leerlijn uit te stippelen.

De kracht van het netwerk

Tot slot werd nogmaals het belang benadrukt van de ondersteuning vanuit CoderDojo Belgium. Denk aan nationale initiatieven zoals DojoCon, bootcamps voor coaches, en het brede netwerk dat vrijwilligers met elkaar verbindt. Zelfs als niet elk initiatief intensief gebruikt wordt, is het waardevol te weten dat er ondersteuning en connectie beschikbaar is—of het nu gaat om inhoudelijke vragen of inspiratie.

Het gesprek toont hoe een warme, menselijke aanpak hand in hand kan gaan met doordachte inhoudelijke keuzes. Door aandacht te hebben voor diversiteit in coaching, inspraak, en het ontwikkelen van groeipaden voor zowel jongeren als vrijwilligers, bouwen ze aan een duurzame, lerende gemeenschap. Een voorbeeld dat inspirerend werkt voor elke CoderDojo in België.

Bedankt aan Bryan, Eddy en Yvonne voor het gesprek! Heb je na het lezen van deze blog ook zin gekregen om mee te werken aan CoderDojo als vrijwilliger? Meer informatie over vrijwilligers kan je hier vinden.

Wil je graag je kind inschrijven om deel te nemen aan een Dojo? Vind een Dojo in je buurt via deze pagina.

Lees jij deze blog als (oud)vrijwilliger of (oud)Ninja en wil je ook graag je verhaal delen? Stuur ons dan een mailtje via info@coderdojobelgium.be